- Анда бит фатирыбыз бар, аны бит ташлап китеп булмый. Арзанга булса да сатарга мөмкин бит әле аны, шуның өчен качак статусын рәсмиләштерүне уйлап бетерәсе бар.
Бүгенге көндә аның туган шәһәрендә ут та, су да, газ да, телефон элемтәсе дә юк, ди. Тик бөтен кеше дә китәргә ашыкмый. Кемдер сәламәтлеге аркасында ерак юлга чыга алмаса, кайберәүләр акча эшләү ягын кайгырта икән. Мәсәлән, таксистлар бу көннәрдә иң яхшы керемгә ия. Алар зур акчалар бәрабәренә, теләгән кешеләрне тикшерү постларын әйләнеп узып, читкә чыгаралар икән.
Җәмгыятьтә туган киеренке халәт белән кем ничек файдалана шул инде. Казанда, мәсәлән, автобус-трамвайларда үзләрен Украина качаклары дип таныштырып, хәер сорашучылар да күбәйгән, хәтта паспортларын да күрсәтәләр икән. Акчлата гына түгел, азык-төлек, кием-салымнан да баш тартмыйлар.
Казандагы Украина диаспорасы җитәкчесе Владимир Любченко да хәер сорашучыларны качаклар дип уйламый:
- Без аларга кулдан килгән бар ярдәмне күрсәтәбез, алар барысы да Татарстанда туганнарында тукталды. Башка өлкәләрдә исә шифаханә һәм кунакханәләрдә урын биргәннәр.